محمدباقر بن محمدمحسن شیرازی خوزانی اصفهانیملامحمدباقر خوزانی بن ملامحمدمحسن شیرازی، از علمای قرن سیزدهم هجری و مبلغ فرقه شیخیه در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیملامحمدباقر خوزانی بن ملامحمدمحسن شیرازی، از علمای قرن سیزدهم هجری. پدرش از شیراز به اصفهان آمد و پس از تحصیل، در محلّه «خوزان» از توابع «سِدِه ماربین» [خمینی شهر فعلی] ساکن شد. ملّامحمّدباقر در نوجوانی به تحصیل علوم دینی پرداخت، ولی به مسلک شیخیّه روی آورده و برای ترویج این فرقه تلاش زیادی به عمل آورد و تعدادی از اهالی سِدِه و دهات اطراف مسلک او را پذیرفتند از جمله برادرزاده‌اش محمّدرضا بن محمّدمهدی بن ملّامحمّدمحسن. این فعالیّت‌ها از سوی شیخیّه باعث اختلافات و درگیری‌های فراوانی در سِدِه شد تا اینکه عالمی جوان به نام میرمحمدحسین میردامادی معروف به «مقدّس» که از زُهّاد و مقدّسین آن دیار بود به مخالفت با شیخیّه پرداخت. ملّاباقر نیز عدّه‌ای را مامور مسموم کردن آن عالم ربّانی کرد و مقدّس مسموم شده و وفات یافت. این اقدامات موجب بیزاری پدرش ملّامحسن شد تا حدّی که فرزند را نفرین کرد و از اعمال او ابراز تنفّر نمود.سال فوت ملّاباقر معلوم نیست. محل قبر او در مسجد ملّامحسن واقع در محلّه «خوزان» از توابع سِدِه ماربین قرار دارد. ۲ - تألیفاتکتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «الاستصحاب» ۲. «ذرائع الاصول» ۳. «الرّضاع» ۴. «القرآن الکریم فی تفسیر قرآن العظیم» ۵. «اللوامع الفقهیّه» [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۲۴.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۲۵-۱۲۶. |